Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
Reklama
Reklama
Reklama

Zmarł ks. prof. dr hab. Józef Stala, wykładowca Uniwersytetu Papieskiego JP2 w Krakowie. Urodził się w Mielcu, miał 59 lat

  • Źródło: Uniwersytet Papieski JP2 w Krakowie

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci ks. prof. dr. hab. Józefa Stali, kapłana diecezji tarnowskiej, profesora nauk teologicznych, wykładowcy katechetyki na Wydziale Teologicznym Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, prodziekana do spraw nauki, rozwoju i współpracy zagranicznej w latach 2010–2014, kierownika Katedry Nauk Pedagogiczno-Katechetycznych (obecnie: Katedra Teologii Praktycznej, Prawa Kanonicznego i Pedagogiki) na Wydziale Teologicznym Sekcja w Tarnowie (WTST), prorektora ds. potencjału naukowego i współpracy międzynarodowej UPJPII w latach 2014–2020 - czytamy na stronie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.

Ksiądz Profesor Józef Stala, zmagając się od kilku lat z podstępną chorobą, której mimo powrotów do zdrowia nie udało mu się jednak ostatecznie przezwyciężyć, niemal do końca nie poddawał się i nie ustawał w pracy na rzecz Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie. Cała wspólnota akademicka z Rektorem i Senatem prosimy miłosiernego Boga o wieczne światło i odpoczynek dla śp. Księdza Profesora Józefa Stali.

Ks. prof. dr hab. Józef Stala
urodzony 6 grudnia 1966 r. w Mielcu, kapłan diecezji tarnowskiej, profesor nauk teologicznych (katechetyka), wykładowca Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.

W latach 1985–1991 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Zielonogórsko-Gorzowskim Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu (1985/1986) i w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 25 maja 1991 r. z rąk bpa Józefa Życińskiego. Tytuł licencjacki z teologii zdobył w 1995 r., doktorat z teologii obronił na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie w roku 1998, w 2005 r. uzyskał habilitację, a w 2011 r. tytuł naukowy profesora.

Od 1998 r. był wykładowcą katechetyki na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie Sekcja w Tarnowie. Od 2005 r. był kierownikiem katedry nauk pedagogiczno-katechetycznych WTST (obecnie: Katedra Teologii Praktycznej, Prawa Kanonicznego i Pedagogiki) i kierownikiem pedagogizacji na tymże wydziale. W latach 2010–2014 pełnił funkcję prodziekana do spraw nauki, rozwoju i współpracy zagranicznej. W latach 2014–2020 był prorektorem do spraw potencjału naukowego i współpracy międzynarodowej UPJPII.

Członek Europejskiej Ekipy Katechetycznej (EEC), Europejskiego Stowarzyszenia Teologii Katolickiej (ESTK), Stowarzyszenia Katechetyków Polskich, Polskiego Stowarzyszenia Familiologicznego, Polskiego Towarzystwa Teologicznego i Tarnowskiego Towarzystwa Naukowego. Redaktor naczelny międzynarodowego periodyku naukowego „The Person and the Challenges”. Pracował jako ekspert (nauki teologiczne i nauki o rodzinie) Polskiej Komisji Akredytacyjnej (PKA). Był rzeczoznawcą Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski ds. oceny programów nauczania religii i podręczników katechetycznych. Był uczestnikiem i organizatorem konferencji, sympozjów i kongresów katechetycznych oraz edukacyjnych w Polsce i za granicą. Jest autorem i redaktorem wielu publikacji z zakresu katechetyki, pedagogiki i edukacji, a szczególnie katechezy rodzinnej, nauk o rodzinie, edukacji religijnej i wychowania, współredaktorem i współautorem podręczników do nauczania religii. W 2022 r. został członkiem Zespołu ds. opracowania kierunków rozwoju nauk o rodzinie powołanego przez pełnomocnika Ministra Edukacji i Nauki ds. Rodziny. W tym samym roku został powołany w skład Rady Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji na nową kadencję. Wielokrotnie był nagradzany medalami i nagrodami, m.in. nagrodą za całokształt dorobku przyznaną przez Ministra Edukacji i Nauki w 2022 r.

 

Szczegóły dotyczące uroczystości pogrzebowych zostaną podane na stronach UPJPII w najbliższym czasie.

Podziel się
Oceń

Reklama

Dziękujemy za przeczytanie artykułu do końca. Bądź na bieżąco! Polub naszą stronę na FACEBOOKU!

Reklama
Wernisaż wystawa „Rembrandt Van Rijn – akwaforty” Wernisaż wystawa „Rembrandt Van Rijn – akwaforty” Wernisaż wystawa „Rembrandt Van Rijn – akwaforty” - 25 kwietnia, godz. 18, Galeria ESCEK. Organizator – Dom Kultury SCK.Mecenasem wystawy jest Gminny Ośrodek Kultury w Luzinie. * * *Nie trzeba być znawcą sztuki, żeby skojarzyć to nazwisko – Rembrandt. Ale o tym, że oprócz „Straży nocnej”, czy „Lekcji anatomii doktora Tulpa” i blisko 300 innych obrazów olejnych, ten wielki malarz holenderskiego „złotego wieku” był także rysownikiem i autorem grafik - wie niewielu. A zostawił po sobie tyle samo prac graficznych, co obrazów. Mielecka publiczność będzie miała okazję zapoznać się ze sporą kolekcją akwafort jego autorstwa. Prace, które zobaczymy na wystawie, nie zostały odbite w czasach Rembrandta, lecz 200 lat później, a zawdzięczamy je genialnemu rytownikowi francuskiemu, Armandowi Durandowi. To on podjął wyzwanie uratowania przed zniszczeniem grafik Mistrza, którym groziło zniszczenie z powodu kwasu, który zawierał papier, na którym tworzył Rembrandt. Rolą Armanda Duranda było zakonserwowanie istniejących płyt miedzianych oraz odtworzenie, na podstawie oryginalnych odbitek, tych płyt, które przepadły. Był rok 1864, a zlecenie pochodziło od rządu francuskiego, w którym pośredniczył dyrektor francuskiej Biblioteki Narodowej przy Luwrze. Każda płytkę odtwarzano przez naświetlanie odbitki „z epoki" lampą łukową. Odwzorowane na metalu wgłębienia zgadzały się z oryginalnymi co do jednej tysięcznej milimetra. Wszystko to daleko przed epoką komputerową! Do odtwarzania i odrestaurowania płyt używano materiałów najwyższej jakości, m.in. srebra, amalgamatu, stali, rtęci i miedzi. Do druku grafik użyto kolejnego nowoczesnego „wynalazku” – odpornego na działanie czasu papieru czerpanego. Metoda zastosowana przy odtwarzaniu płyt była tak precyzyjna, że po zakończeniu prac nad grafikami Rembrandta państwo francuskie zakazało jej używania w obawie przed wykorzystaniem jej do produkcji fałszywych pieniędzy. Dzięki niej jednak grafiki Rembrandta ocalono. Dla wielu wystawa ta będzie sporym zaskoczeniem. W odróżnieniu od sporych gabarytowo obrazów olejnych, grafiki Rembrandta są małe, niewiele większe niż etykieta na pudełku zapałek. Dlaczego? Teorie na ten temat są różne. Według niektórych oszczędzał na materiałach, bo przez całe życie miał kłopoty finansowe. Inni domyślali się, że traktował je jako szkice do przyszłych, już wielkoformatowych prac malarskich. Dlaczego jednak „rył” w miedzi, zamiast po prostu rysować bezpośrednio na papierze? Grafiki tworzył w latach 1628-1665. Główne tematy to portrety matki, studia postaci wieśniaków, przedstawicieli różnych warstw społecznych (również żebraków), sceny z Nowego Testamentu, holenderskie pejzaże, sceny rodzajowe oraz portrety. Wystawa będzie prezentowana w Galerii ESCEK do 8 czerwca. Data rozpoczęcia wydarzenia: 25.04.2025 18:00
Reklama
Reklama
zachmurzenie umiarkowane

Temperatura: 19°C Miasto: Mielec

Ciśnienie: 1013 hPa
Wiatr: 3 km/h

Reklama
Reklama
Reklama
NAPISZ DO NAS

WIADOMOŚĆ Z MIELEC.TV

Reklama
test