Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
Reklama
Reklama
Reklama

Władze miasta złożyły znicze na grobach zasłużonych mielczan

  • Źródło: MIASTO MIELEC

Święto Zmarłych przypadające na dzień 1 listopada, to okazja do przypomnienia sylwetek zasłużonych mielczan spoczywających na trzech mieleckich cmentarzach – Cmentarzu Parafialnym przy ulicy Sienkiewicza, Cmentarzu Komunalnym przy ulicy Królowej Jadwigi i na Cmentarzu Parafialnym przy ul. Rzochowskiej.

Na ich grobach w przededniu Uroczystości Wszystkich Święta znicze pamięci zapalili  Prezydent Miasta Mielca Radosław Swół wraz z zastępcami – Krzysztofem Szostakiem i Tomaszem Leyko, a także mieleccy harcerze, uczniowie mieleckich szkół i przedstawiciele Młodzieżowej Rady Miejskiej w Mielcu.

Przypominamy sylwetki zmarłych osób, które w szczególny sposób zapisały się w historii naszego miasta:

Andrzej Kędzior – Honorowy Obywatel Miasta Mielca (1913 r.), polityk, działacz PSL, Minister Robót Publicznych latach 1918-1920, niezwykle zasłużony dla ziemi mieleckiej inicjator i organizator szeregu ważnych przedsięwzięć z zakresu regulacji rzek i melioracji ziem galicyjskich.

Jerzy Dębicki – żołnierz Armii Krajowej, Szarych Szeregów oraz Tajnych Organizacji Młodzieżowych, kapitan Wojska Polskiego więziony za działalność w tajnych organizacjach, a także inżynier, konstruktor, nauczyciel i właściciel księgarni, wybitny mielczanin.

Stanisław Dolina – oficer Armii Krajowej, dowódca grupy dywersyjno-sabotażowej działającej podczas okupacji na ziemi mieleckiej, za działalność w AK zesłany do sowieckich łagrów, po wojnie prześladowany przez Urząd Bezpieczeństwa.

Wojciech Madej – wieloletni proboszcz parafii pw. św. Mateusza, który zapisał się w jej historii jako gorliwy duszpasterz i znakomity organizator, obdarzony godnością szambelana papieskiego i prałata honorowego Ojca Świętego.

Jerzy Mamcarz – sercem mielczanin, wybitny reprezentant piosenki literackiej i autorskiej, a także poeta, kompozytor, satyryk i konferansjer, laureat pośmiertnego Odznaczenia Pieczęć Zasług Obywatelskich Sigillum Meriti Civilis.

Jan Ciołkosz – – major piechoty Wojska Polskiego, uczestnik wojny polsko – bolszewickiej i kampanii wrześniowej w roku 1939, ofiara zbrodni katyńskiej, kawaler Krzyża Niepodległości za zasługi w walce o niepodległość Polski.

Julian Maj – lekarz, oficer Polskich Sił Zbrojnych, uczestnik Bitwy o Monte Casino, po wojnie organizator i dyrektor szpitala w Dębicy oraz kierownik Przychodni Chirurgicznej przy WSK Mielec.

Wiktor Jaderny – uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1920 r.,  żołnierz niezłomny, fotograf, kontynuator rozpoczętej przez jego ojca fotograficznej dokumentacji życia miasta Mielca, jeden z założycieli TMZM i inicjator powstania Muzeum Regionalnego.

Tadeusz Orłowski – żołnierz Armii Krajowej, uczestnik Akcji „Burza”, były wieloletni prezes mieleckiego oddziału Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.

Wojciech Lis i Konstanty Kędzior  – żołnierze AK, uczestnicy walk o wyzwolenie Mielca, a następnie żołnierze niezłomni podziemia antykomunistycznego ziemi mieleckiej, zamordowani w skrytobójczym zamachu w styczniu 1948 roku.

Zbigniew Słonowski – jako żołnierz Szarych Szeregów uczestnik powstania warszawskiego, niezwykle zasłużony mielecki pilot oblatywacz m.in. samolotów LIM 5, AN-2 i Iskra, szef pilotów WSK Mielec, wieloletni działacz i reprezentant Aeroklubu Mieleckiego na lotniczych zawodach sportowych.

Leon Czajkowski – uczestnik powstania styczniowego, walczył w bitwie pod Rybnicą w październiku 1863 roku pomiędzy oddziałem powstańców styczniowych z oddziałami rosyjskimi, organizator pomocy dla oddziałów powstańczych.

Stefan Sękowski – ziemianin, właściciel dóbr wojsławskich, poseł na Sejm Galicji, działacz społeczny i polityczny,  Honorowy Obywatel Miasta Mielca. Inspirował i wspierał wiele inwestycji w Mielcu, m.in. budynku gimnazjum i budynku Rady Powiatowej z unikatową Salą Królewską przy ul. T. Kościuszki.

Henryk Arczewski – pierwszy proboszcz i budowniczy kościoła Parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Mielcu, a także plebanii i domu katechetycznego, duszpasterz niezwykle zasłużony dla największej mieleckiej parafii i miasta Mielca.

Marian Babirecki – pochowany na mieleckim cmentarzu polski jeździec, wielokrotny medalista Mistrzostw Polski w jeździectwie, Mistrz Europy we Wszechstronnym Konkursie Konia Wierzchowego (1965 r.), olimpijczyk z Rzymu (1960),  trener jeździectwa na Kubie.

Stanisław Becker – pilot, uczestnik wojny obronnej w 1939 roku, a następnie w Wielkiej Brytanii pilot dywizjonów bombowych wykonujących loty bojowe nad Niemcami, a także nad okupowaną Polską. Dokonywał zrzutów dla walczącej w powstaniu Warszawy i oddziałów partyzanckich. Po wojnie pracował w Zakładach Lotniczych w Mielcu.

Władysław Bieniek – Prezydent Miasta Mielca w kadencji 1990-1994, założyciel i przewodniczący Komitetu Obywatelskiego Solidarność w Mielcu, działacz Klubu Inteligencji Katolickiej, radny Rady Miejskiej i Rady Powiatu Mieleckiego, znany mielecki adwokat.

Adam Cibicki – zasłużony dla mieleckiego sportu trener siatkówki w FKS Stali Mielec, jako zawodnik i trener współautor historycznego awansu siatkarzy Stali do I ligi, jego wychowankowie grali w siatkarskiej reprezentacji Polski – w różnych kategoriach wiekowych,

Leszek Deptuła – jako lekarz weterynarii był długoletnim działaczem samorządu zawodowego, działacz Polskiego Stronnictwa Ludowego, radny Sejmiku Województwa Podkarpackiego,  Marszałek Województwa Podkarpackiego, a także Poseł na Sejm RP. Zginał w katastrofie smoleńskiej.

Daniel Kozdęba – od młodości zaangażowany w życie polityczne i społeczne naszego miasta, działacz ruchu studenckiego,  inspirator i współorganizator wielu przedsięwzięć z zakresu edukacji, radny Rady Powiatu Mieleckiego, wybrany na Prezydenta Miasta Mielca kadencji 2015-2019.

Edward Kazimierski – legendarny prezes urzędujący Fabrycznego Klubu Sportowego Stal Mielec, którym kierował przez kilka dziesięcioleci w okresie jego największych sukcesów. Za jego czasów powstała w Mielcu baza sportowa, której zazdrościła naszemu miastu cała Polska.

Marian Kosiński – piłkarz (obrońca) FKS Stali Mielec, w okresie największych  sukcesów mieleckiej drużyny jakim było dwukrotne Mistrzostwo Polski, wicemistrzostwo Polski i awans do ćwierćfinału Pucharu UEFA, trener piłkarski i nauczyciel wychowania fizycznego w ZST Mielec.

Zygmunt Kukla – bramkarz FKS Stali Mielec, wychowanek klubu, wicemistrz Polski juniorów, dwukrotny Mistrz Polski ze Stalą Mielec, grał także w młodzieżowej reprezentacji Polski oraz w pierwszej reprezentacji seniorów na Mundialu w Argentynie.

Józef Szyler – mielczanin, działacz opozycji demokratycznej w Polsce, organizator strajków stoczniowców, uczestnik wydarzeń grudnia 1970 roku w Gdańsku, po zakończeniu pracy w Gdańsku związał się z Mielcem, współtworzył NSZZ Solidarność w Zakładzie Remontowo-Budowlanym nr 3 w Mielcu.

Antoni Weryński – działacz samorządowy (radny Rady Miejskiej w Mielcu) i sportowy, młodzieżowy reprezentant Polski w piłce ręcznej, przedsiębiorca. Jako zawodnik Stali Mielec zdobył wicemistrzostwo Polski i Puchar Polski,  a jako wieloletni prezes klubu SPR przyczynił się do zajęcia przez mielecki zespół w roku 2012 trzeciego miejsca w rozgrywkach Superligi piłki ręcznej.

Robert Zawada – piłkarz ręczny FKS Stali Mielec, wielokrotny reprezentant Polski (108 meczów w kadrze narodowej) uczestnik letnich igrzysk olimpijskich w Monachium, wicemistrz Polski i zdobywca Pucharu Polski ze Stalą Mielec, trener piłki ręcznej i kierownik drużyny SPR Stal Mielec.

Janusz Zborowski – zasłużony działacz kultury w Mielcu, wieloletni dyrektor Muzeum Regionalnego w Mielcu i pracownik Samorządowego Centrum Kultury, działacz Towarzystwa Miłośników Ziemi Mieleckiej.

Janusz Mejza – założyciel, dyrygent i kierownik artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Rzeszowskiej „Rzeszowiacy”. Skomponował i opracował szereg utworów, których większość stanowiła klasykę repertuaru „Rzeszowiaków”. W 2017 r. ZPiT „Rzeszowiacy” przyjął imię Janusza Mejzy.

Michał Sokół – żołnierz Wojska Polskiego, uczestnik kampanii wrześniowej, wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną, więzień obozu w Kozielsku, zamordowany przez NKWD w Katyniu.


Podziel się
Oceń

Reklama

Dziękujemy za przeczytanie artykułu do końca. Bądź na bieżąco! Polub naszą stronę na FACEBOOKU!

Reklama
Wernisaż wystawa „Rembrandt Van Rijn – akwaforty” Wernisaż wystawa „Rembrandt Van Rijn – akwaforty” Wernisaż wystawa „Rembrandt Van Rijn – akwaforty” - 25 kwietnia, godz. 18, Galeria ESCEK. Organizator – Dom Kultury SCK.Mecenasem wystawy jest Gminny Ośrodek Kultury w Luzinie. * * *Nie trzeba być znawcą sztuki, żeby skojarzyć to nazwisko – Rembrandt. Ale o tym, że oprócz „Straży nocnej”, czy „Lekcji anatomii doktora Tulpa” i blisko 300 innych obrazów olejnych, ten wielki malarz holenderskiego „złotego wieku” był także rysownikiem i autorem grafik - wie niewielu. A zostawił po sobie tyle samo prac graficznych, co obrazów. Mielecka publiczność będzie miała okazję zapoznać się ze sporą kolekcją akwafort jego autorstwa. Prace, które zobaczymy na wystawie, nie zostały odbite w czasach Rembrandta, lecz 200 lat później, a zawdzięczamy je genialnemu rytownikowi francuskiemu, Armandowi Durandowi. To on podjął wyzwanie uratowania przed zniszczeniem grafik Mistrza, którym groziło zniszczenie z powodu kwasu, który zawierał papier, na którym tworzył Rembrandt. Rolą Armanda Duranda było zakonserwowanie istniejących płyt miedzianych oraz odtworzenie, na podstawie oryginalnych odbitek, tych płyt, które przepadły. Był rok 1864, a zlecenie pochodziło od rządu francuskiego, w którym pośredniczył dyrektor francuskiej Biblioteki Narodowej przy Luwrze. Każda płytkę odtwarzano przez naświetlanie odbitki „z epoki" lampą łukową. Odwzorowane na metalu wgłębienia zgadzały się z oryginalnymi co do jednej tysięcznej milimetra. Wszystko to daleko przed epoką komputerową! Do odtwarzania i odrestaurowania płyt używano materiałów najwyższej jakości, m.in. srebra, amalgamatu, stali, rtęci i miedzi. Do druku grafik użyto kolejnego nowoczesnego „wynalazku” – odpornego na działanie czasu papieru czerpanego. Metoda zastosowana przy odtwarzaniu płyt była tak precyzyjna, że po zakończeniu prac nad grafikami Rembrandta państwo francuskie zakazało jej używania w obawie przed wykorzystaniem jej do produkcji fałszywych pieniędzy. Dzięki niej jednak grafiki Rembrandta ocalono. Dla wielu wystawa ta będzie sporym zaskoczeniem. W odróżnieniu od sporych gabarytowo obrazów olejnych, grafiki Rembrandta są małe, niewiele większe niż etykieta na pudełku zapałek. Dlaczego? Teorie na ten temat są różne. Według niektórych oszczędzał na materiałach, bo przez całe życie miał kłopoty finansowe. Inni domyślali się, że traktował je jako szkice do przyszłych, już wielkoformatowych prac malarskich. Dlaczego jednak „rył” w miedzi, zamiast po prostu rysować bezpośrednio na papierze? Grafiki tworzył w latach 1628-1665. Główne tematy to portrety matki, studia postaci wieśniaków, przedstawicieli różnych warstw społecznych (również żebraków), sceny z Nowego Testamentu, holenderskie pejzaże, sceny rodzajowe oraz portrety. Wystawa będzie prezentowana w Galerii ESCEK do 8 czerwca. Data rozpoczęcia wydarzenia: 25.04.2025 18:00
Reklama
Reklama
bezchmurnie

Temperatura: 20°C Miasto: Mielec

Ciśnienie: 1010 hPa
Wiatr: 15 km/h

Reklama
Reklama
Reklama
NAPISZ DO NAS

WIADOMOŚĆ Z MIELEC.TV

Reklama
test